Lichtverontreiniging verwijst naar de negatieve veranderingen in de lichtomgeving als gevolg van het gebruik van kunstmatige lichtbronnen, met name de volgende soorten:
Glare: een sterke lichtbron die mensen ongemakkelijk maakt en hun gezichtsvermogen en concentratie beïnvloedt.
Lichtvergieten: Lichtvergieten in de omgeving, waardoor de omringende natuurlijke omgeving en het zicht op de nachtelijke hemel worden beïnvloed.
Lichtinterferentie: kunstmatige lichtbronnen interfereren met het fysiologische gedrag van dieren en planten, zoals het voeden, reproduceren en migreren van dieren.
Om de lichtverontreiniging onder controle te houden, moeten belangrijke internationale normen zoals CIE 150:2017, EN 12464-2:2014, IES MLO 2011 en TM15-07, duidelijke controlevereisten en berekeningsmethoden.
In het binnenland is ook een gelokaliseerde norm GB/T 35626-2017: Specification for Outdoor Interference Light Limitation met verwijzing naar de CIE-norm, voornamelijk met verwijzing naar CIE 150, uitgegeven:2017.
De bovenstaande normen kunnen in principe in twee kampen worden verdeeld: CIE/EN-normen en IES-normen.
In de CIE/EN-normen is de buitenomgeving in principe verdeeld in 4-5 regio's en worden de grenswaarden voor de controleparameters volgens de scheiding voorgesteld.
↑ zonering en verticale lichtgrens in CIE-normen
↑ zone-lichtintensiteitslimieten in CIE-normen
↑Upshot Luminous Flux Ratio Requirements in CIE Standards
↑ Helderheidslimieten in CIE-normen
Uw bericht moet tussen de 20-3.000 tekens bevatten!